Αιολικά στις βουνοκορφές του Αιγαίου;

Λέμε ΟΧΙ, Ενημερώσου, Πάρε θέση

[Kάνε κλικ στη φωτογραφία για να διαβάσεις το κείμενο]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

24 Ιουν 2008

ΤΕΧΝΗ & ΤΡΕΛΑ στη Νάξο

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΑΞΟΥ 2008
ΤΕΧΝΗ & ΤΡΕΛΑ
Η τρέλα ως μεταφορά

Το Φεστιβάλ Νάξου από το ξεκίνημά του μέχρι σήμερα για οκτώ συνεχή έτη ταξιδεύει στο μεταίχμιο της τέχνης και της ζωής, αναζητώντας νέους δρόμους έκφρασης, επικοινωνίας και σύμπραξης με τόλμη, άποψη και αποτελεσματικότητα.
Εφέτος το ενδιαφέρον μας στρέφεται στη συνάντηση της τέχνης με τη τρέλα, κάθε μορφής και περιλαμβάνει αφενός την εικαστική έκθεση «Psychotopia» αφετέρου μια σειρά από επιλεγμένες παραστάσεις θεάτρου, μουσικής και χορού, οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν παραγγελίες-αναθέσεις του Φεστιβάλ.
Ο εφετινός θεματικός άξονας μας δίνει την ευκαιρία:
- Να αναζητήσουμε την πηγή της καλλιτεχνικής έκφρασης όχι μόνο ως δημιουργική δύναμη αλλά και ως διακινδύνευση.
- Να αντιμετωπίσουμε τη σχέση του δημιουργού με το έργο του ως διαδικασία υπέρβασης του ψυχικού πόνου και του κοινωνικού στιγματισμού.
- Να κατανοήσουμε τη φύση και τη δυναμική της τέχνης αλλά και της ψυχικής διαταραχής.
- Να εξερευνήσουμε νέους τρόπους μετουσίωσης απεικόνισης και αναπαράστασης της εσωτερικής εμπειρίας από τους εκφραστές της σύγχρονης τέχνης.

Στην εφετινή διοργάνωση, δίνουν το παρόν μερικοί από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης δημιουργίας, που εμπνεύστηκαν από τους ξεχωριστούς εκείνους, τους «περιττούς», που η ζωή ή το έργο τους συνδέθηκε με το δίπτυχο «τέχνη και τρέλα».
Έτσι συνυπάρχουν διαλογικά περιπτώσεις όπως οι: Friedrich Nietzsche, Daniel Paul Schreber, Camille Claudel, Robert Schumann, Vaslav Nizinsky, Γιαννούλης Χαλεπάς, μαζί με τα έργα αυτοδίδακτων, αυθόρμητων οραματιστών έξω από το κυρίαρχο ρεύμα.
«Στη μεγάλη σκηνή των τρελών» της κοινωνίας μας, που συνεχώς διευρύνεται αναπτύσσοντας παράλληλα νέους μηχανισμούς και συνθήκες αποκλεισμού, η τρέλα προβάλλει ως η μοναδική διέξοδος σε έναν κόσμο που φαντάζει παράλογος. Η τρέλα ως μεταφορά της κοινωνικής αταξίας, του έξω από τα όρια, εκείνου που δεν μπορούμε να ονομάσουμε, του ακατονόμαστου.
Το ερώτημα: «Γιατί όλοι οι εξαιρετικοί άνθρωποι είναι μελαγχολικοί» από το αποδιδόμενο στον Αριστοτέλη «Μελαγχολία και ιδιοφυΐα» παραμένει αιώνες μετά αναπάντητο, και ίσως πιο επίκαιρο παρά ποτέ.

Στέλιος Κρασανάκης
Ψυχίατρος-δραματοθεραπευτής-σκηνοθέτης
Καλλιτεχνικός υπεύθυνος Φεστιβάλ Νάξου

Info: www.bazeostower.gr
Τηλ. επικοινωνίας: 6937 167129 Μάριος Βαζαίος

Δεν υπάρχουν σχόλια: