Ο αρχαιοελληνικός δρόμος του μεταξιού

Είχαν φθάσει οι Αχαιοί στην αρχαία Κίνα; Γιατί οι Κινέζοι αναφέρουν την Ελλάδα με το όνομα «Σελλά»; Ποιος λαός ήταν οι ψηλοί,κοκκινομάλληδες με ανοιχτόχρωμα μάτια,των οποίων οι μούμιες βρέθηκαν στην έρημο Τακλαμακάν; Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει εσχάτως στο φως εκπληκτικά ευρήματα


του τασου καφανταρη | Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Η περασμένη χρονιά ανήκε αναμφίβολα στην Κίνα. Ηταν η χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων της, η χρονιά που μας προμήθευσε ντόπες, η χρονιά που ξύπνησε στον κόρφο της το Θιβέτ, η χρονιά που τη θυμήθηκε με θυμό ο Εγκέλαδος... Χρονιά κορύφωσης για την πρώτη σε πληθυσμό και τέταρτη σε έκταση χώρα της Γης, για καλό ή για κακό.

Πριν από λίγες ημέρες ξανακοίταξα προσεκτικά τη θέση της στον χάρτη. Θυμήθηκα σαν χθες το ανάγλυφο της χώρας, όπως το είδα σε ένα πάρκο «της Κίνας σε μινιατούρα», κατά την εκεί επίσκεψή μου προ δεκαετίας. Βαδίζοντας μεταξύ του Σινικού Τείχους και της Λάσας του Θιβέτ, είχα ρωτήσει τον ξεναγό μας πώς λένε την Ελλάδα στη γλώσσα τους. Μου αποκρίθηκε: «Σελλά» (λαρισινή προφορά). Ξαφνιασμένος, τον ρώτησα αν αυτή η λέξη έχει κάποιο άλλο νόημα στα κινέζικα. «Οχι» μου είπε «αλλά Αιγαίο σημαίνει Θάλασσα της Αγάπης»...

Η απορία για τις συμπτώσεις με συνόδεψε όλα τα επόμενα χρόνια. Ιδιαίτερα η ομοιότητα του Σελλά με το προομηρικό όνομα Σελλάς (Χώρα του Φωτός) της χώρας μας, με έκανε να φαντάζομαι απογόνους των Αργοναυτών σε ρόλο Μάρκο Πόλο. Βέβαια, ο Αριστέας ο Προκοννήσιος, ο ποιητής του 7ου αιώνα π.Χ. και συγγραφέας των Αριμασπείων Επών, είχε περιηγηθεί μεγάλο μέρος της Ασίας- αλλά είχε φθάσει στην άλλη της άκρη; Η βεβαιότητα του Αλεξάνδρου ότι μετά την Ινδία ο κόσμος τελείωνε, δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο. Ακόμη και έτσι όμως αυτό δεν σήμαινε ότι δεν θα το έκανε κάποιος επόμενος «για λογαριασμό του». Και, όντως, το λαμπύρισμα της δάδας στα Ιμαλάια φώτισε κάτι που είχα παραβλέψει.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: http://tovima.dolnet.gr