Ο αρχιτέκτων Ηans Poelzig και η εξπρεσιονιστική του φαντασία

To εντυπωσιακό φουαγιέ του Großes Schauspielhaus (Grand Theatre) στο Βερολίνο (κατεδαφίστηκε τη δεκαετία του '80)


Του Δημητρη Pηγοπουλου http://news.kathimerini.gr

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ. Yπάρχουν Γερμανοί αρχιτέκτονες με πολύ πιο γνωστά ονόματα. Ο Walter Gropius, ο Mies van der Rohe, ο Erich Mendelsohn, ο Bruno Taut. Αλλά ο Βερολινέζος αρχιτέκτονας Hans Poelzig υπήρξε μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση στη γερμανική αρχιτεκτονική των αρχών του περασμένου αιώνα, ενταγμένος στο κίνημα του εξπρεσιονισμού. Την περασμένη Παρασκευή το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου και το Κέντρο Γκαίτε Χανίων (στο πλαίσιο του κύκλου «Γεγονότα Αρχιτεκτονικής») εγκαινίασαν την έκθεση «Hans Poelzig (1869-1936), Αρχιτέκτονας-Δάσκαλος-Καλλιτέχνης». Στα σημαντικά του κτίρια συγκαταλέγονται το περίφημο Schauspielhaus, 1919, καθώς και η πρότασή του για τον διαγωνισμό του Festspielhaus στο Salzburg με τις οργανικές μορφές τους.

Στο πλαίσιο της έκθεσης οργανώνεται αύριο ημερίδα με στόχο την ανάδειξη του κλίματος (πνευματικού, καλλιτεχνικού και πολιτικού) μέσα στο οποίο έδρασε ο Hans Poelzig. Στα εγκαίνια της προηγούμενης εβδομάδας ο καθηγητής Wolfgang Pehnt, επιστημονικός υπεύθυνος της έκθεσης, μίλησε για το έργο και την προσωπικότητα του Poelzig. Εξήγησε την περιορισμένη αναγνωρισιμότητά του στον διεθνή χώρο λέγοντας ότι οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι κατασκεύαζε κτίρια μόνο σε γερμανόφωνο έδαφος. «Μερικά από τα κτίριά του που βρίσκονται σήμερα σε πολωνικό έδαφος, στις περιοχές Oberschlesien και Posen, την εποχή που κατασκευάζονταν, ανήκαν τότε στη Γερμανική Αυτοκρατορία. Οι πιο φημισμένοι συνάδελφοί του αντιθέτως, εργάστηκαν πολύ στο εξωτερικό, αφού κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην εξορία. Ο Poelzig δεν έφυγε. Συνέχισε να διδάσκει στη Γερμανία, όμως οι Ναζί δεν του ανέθεσαν πια άλλα έργα, καθώς ήταν γνωστός ως ο φημισμένος αρχιτέκτονας του δημοκρατικού πολιτεύματος της Βαšμάρης». Αναφέρθηκε στον πλουραλισμό του έργου του που δεν ήταν αυστηρά αρχιτεκτονικό. «Ο Poelzig παθιασμένος με την αρχιτεκτονική δεν δεχόταν να περιορίσει τη δημιουργικότητά του στο στενό πλαίσιο κάποιου στυλ».

Το έργο του, τόνισε, περιλαμβάνει κάθε είδους αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες, σκηνικά, και σκηνογραφίες για τρεις ταινίες του βωβού κινηματογράφου. Βρισκόταν ανάμεσα σε δύο μέτωπα, «κάπου ενδιάμεσα», όπως είπε κάποτε και ο ίδιος. «Οι συντηρητικοί τον θαύμαζαν και οι προοδευτικοί τον σέβονταν. Αλλά η ιστορία της τέχνης προτιμά τους συνεπείς νεωτεριστές».

Περισσότερα για τον Poelzig EΔΩ (En)