SΟS για μόλυνση του νερού στη λίμνη του Μαραθώνα

Την πιθανότητα επικίνδυνης αλλοίωσης της ποιότητας του νερού της λίμνης Μαραθώνα μετά τη φωτιά επισημαίνουν οι επιστήμονες

Τον κώδωνα του κινδύνου για πιθανή μόλυνση της λίμνης του Μαραθώνα και κατά συνέπεια του νερού που καταλήγει στις βρύσες του Λεκανοπεδίου κρούουν οι επιστήμονες, ύστερα από την εκτεταμένη πυρκαγιά που σάρωσε τη Βορειανατολική Αττική.

Τοξικές ουσίες που μεταφέρονται μέσω της τέφρας είναι δυνατό να αποτεθούν στο νερό της λίμνης μέσω επιφανειακών ρεμάτων, ενώ επικίνδυνη αλλοίωση της σύστασης του νερού ενδέχεται να παρουσιαστεί και στις γεωτρήσεις από τις οποίες υδροδοτείται σειρά οικισμών στην ευρύτερη περιοχή. Παράλληλα, οι επιστήμονες τονίζουν πως έλεγχος απαιτείται και στην ποιότητα του εδάφους, καθώς τα υπόγεια ύδατα είναι πιθανό να μολύνουν καλλιέργειες που προορίζονται για το πιάτο μας.

Από την πλευρά της η ΕΥΔΑΠ επισημαίνει πως από την ημέρα εκδήλωσης της πυρκαγιάς πραγματοποιεί συνεχείς ελέγχους στον ταμιευτήρα του Μαραθώνα και μέχρι στιγμής η ποιότητα του νερού δεν εμπνέει καμία ανησυχία.

Οπως επισημαίνει ο καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Ευθύμιος Λέκκας, το πρόβλημα ενδέχεται να προκύψει με τις πρώτες βροχοπτώσεις, καθώς τα επιφανειακά νερά που θα καταλήξουν στη λίμνη θα αποθέσουν σε αυτήν ποσότητες τέφρας με πολύ βλαβερές ουσίες. «Στην ευρύτερη ζώνη της Βορειοανατολικής Αττικής εντοπίζεται σημαντικός αριθμός ρεμάτων, τα οποία καταλήγουν στη λίμνη του Μαραθώνα.

Τέτοια ρέματα έχουν χαρτογραφηθεί στη Σταμάτα, στον Αγιο Στέφανο, στη Νέα Μάκρη και αλλού. Είναι πολύ πιθανό να υπάρξει πρόβλημα στην ποσότητα και την ποιότητα των νερών και αυτό όχι μόνο επειδή κάηκε το δάσος της λίμνης, αλλά επειδή ο Μαραθώνας είναι αποδέκτης υπόγειων και επιφανειακών υδάτων μια μεγάλης περιοχής της Βορειοανατολικής Αττικής. Η λίμνη του Μαραθώνα βρίσκεται στο κέντρο της πληγείσας περιοχής», λέει.

Από την πλευρά του ο καθηγητής κ. Γιώργος Τσακίρης, διευθυντής του Κέντρου Εκτίμησης Φυσικών Κινδύνων και Προληπτικού Σχεδιασμού του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, διευκρινίζει ότι το θέμα είναι σοβαρό και με πολλές πτυχές: «Η χημική σύσταση της τέφρας από μια μεγάλη δασική πυρκαγιά, όπως αυτή των τελευταίων ημερών, εξαρτάται από δύο παράγοντες:

Πρώτον από τη χημική σύσταση της χλωρίδας που αποτεφρώνεται και δεύτερον από τη χημική σύσταση των υλικών που έχουν απορριφθεί και αποτεφρώθηκαν. Γιατί δεν είναι μόνο ξύλα και δέντρα που έγιναν στάχτη, αλλά και απόβλητα, πλαστικά και σκουπίδια».

Στοιχεία
Ο ίδιος επισημαίνει πως, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του το Κέντρο Εκτίμησης του Πολυτεχνείου από τη μελέτη άλλων δασικών πυρκαγιών -όπως αυτή της Καλιφόρνια το 2007- κατά τη διάρκειά τους «απελευθερώνονται διοξείδιο του αζώτου, διοξείδιο του θείου, υδρογονάνθρακες, διοξίνες και τέφρα. Το πιο ανησυχητικό και προβληματικό είναι το θέμα των διοξινών.

Οι διοξίνες που παράγονται από την καύση απελευθερώνονται στον αέρα, αλλά είναι δυσκολοδιάλυτες στο νερό και δεν αποτελούν άμεσο κίνδυνο για τους υδατικούς αποδέκτες, καθώς καθιζάνουν στον πυθμένα και δεν διαλύονται στο νερό.

Ομως η τέφρα μεταφέρει ένα ποσοστό πολύ βλαβερών ιχνοστοιχείων, όπως αρσενικό, κάδμιο, χαλκό, μόλυβδο κ.λπ. Αυτή μπορεί να διαλυθεί από το νερό της βροχής και να μεταφερθεί στο επιφανειακό νερό ή να μεταφερθεί με τον άνεμο σε άλλους χώρους». Για τον λόγο αυτό απαιτούνται διαρκείς μετρήσεις, ώστε να διαπιστωθεί η σύσταση του νερού.

Η ΤΡΟΦΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ

Εκτός όμως από το πόσιμο νερό πρόβλημα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν και οι καλλιέργειες της ευρύτερης περιοχής. «Αυτό μπορεί να συμβεί τόσο με το πότισμα όσο και με τη διασπορά βλαβερών ουσιών στον αέρα», σημειώνει ο κ. Λέκκας: «Τα δέντρα έχουν μέσα τους βαρέα μέταλλα, τα οποία είναι επιβοηθητικά της ανάπτυξής του.

Οταν καίγονται, η στάχτη εμπλουτίζεται με τα μέταλλα αυτά, πολύ περισσότερο που δεν κάηκαν μόνο δέντρα αλλά και πλαστικά ή σκουπιδότοποι που μεταφέρουν προβληματικές ενώσεις.

Η μόλυνση των υπόγειων υδάτων είναι δυνατόν να προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στην τροφική αλυσίδα. Και για τον λόγο αυτό απαιτείται διαρκής εγρήγορση και συνολικός έλεγχος των μεταβλητών του περιβάλλοντος: εδάφους, νερού και αέρα...».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΡΟΒΒΑ
http://www.ethnos.gr/