Τα λόμπι στηρίζουν την... (εγ)κλιματική αλλαγή

Κι ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση χρησιμοποίησε τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης για να αυξήσει την πίεση στους πολίτες σχετικά με τα ωφέλη και την αισθητική των αιολικών πάρκων ιδού ένα άρθρο που παρουσιάζει τα πραγματικά αποτελέσματα της Συνόδου και την αλήθεια σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τα διεθνή λόμπι.

Η πρόσφατη Σύνοδος για το Κλίμα χαρακτηρίστηκε από τις δραστη­ριότητες εταιρικών λόμπι, που «καμουφλαρισμένα» ή και απροκάλυπτα συνέβαλαν ώστε η υποτιθέμενη συμφωνία να μην πλήξει τα συμφέροντα των μελών τους

Κι όμως, για κάποιους η COP 15, η Σύνοδος του ΟΗΕ για το Κλίμα που έλαβε χώρα τον περασμένο Δεκέμβρη στην Κοπεγχάγη, δεν ήταν ένα οδυνηρό φιάσκο ή, όπως λένε οι οικολογικές οργανώσεις, «ταφόπλακα» για τον πλανήτη. Και αυτό διότι η ουσιαστικά κενού περιεχομένου συμφωνία, που επετεύχθη την ύστατη στιγμή για την τιμή των όπλων, αποτελεί ταυτόχρονα «κατάρα» για το περιβάλλον αλλά και μια επιτυχία πρώτου μεγέθους για τα λόμπι, τις ομάδες που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μεγαλύτερων ρυπαντών του κόσμου.

Τα εταιρικά λόμπι εργάστηκαν μεθοδικά και για χρόνια για τον θρίαμβο που πέτυχαν στην Κοπεγχάγη. Πρώτα απ’ όλα, χάρη στην επιρροή που τους δίνει η παγκόσμια παρουσία τους, οι επιχειρήσεις εξασφάλισαν ότι οι εθνικές κυβερνήσεις θα υπερασπιστούν τα κατά τόπους συμφέροντά τους. Αυτός ήταν κι ένας σοβαρός λόγος που εξηγεί την αποτυχία κατάληξης σε σαφή δέσμευση για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.

Εχουν φωνή
Οι εταιρείες έχουν εκπροσώπηση και φωνή σε όλες τις διεθνείς συσκέψεις, άλλωστε οι περισσότερες από αυτές αφορούν, σχεδόν αποκλειστικά, τις επιχειρήσεις. Το ICC (Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο) που εκπροσωπεί εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, ανάμεσα σε αυτές και τους μεγαλύτερους ρυπαντές στον κόσμο, έχει πρόσβαση και στις εθνικές κυβερνήσεις και σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ ή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, όπου και έχει συμβουλευτικό ρόλο.

Στο πλαίσιο της σταθερής παρουσίας του σε διακρατικές συμφωνίες και διεθνείς συναντήσεις, το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο έχει συστήσει μια Ομάδα Δράσης για την Κλιματική Αλλαγή, με επικεφαλής τον Νικ Κάμπελ, άνθρωπο που επίσης εκπροσωπεί τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής χημικής βιομηχανίας.

Η βασική φιλοσοφία που προωθεί το ICC είναι πως οι επιχειρήσεις, η ανάπτυξη και το ελεύθερο εμπόριο είναι κομμάτι της λύσης κι όχι του οικολογικού προβλήματος. Δεν είναι αδιάφορη για το ICC η γιγάντωση μιας παγκόσμια αγοράς ρύπων, η οποία από 11 δισ. δολάρια το 2005, έφτασε τα 64 δισ. το 2007 και υπολογίζεται πως το 2009 άγγιξε τα 126 δισ.

Παράλληλα, προωθεί την υιοθέτηση δαπανηρών και αγνώστου αποτελέσματος τεχνικών για την ανακοπή της κλιματικής αλλαγής, όπως η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCS) ή τα βιοκαύσιμα. Ειδικά για την παγκόσμια αγορά ρύπων, πρέπει να σημειωθεί ότι σ’ αυτή δραστηριοποιούνται μεγάλες τράπεζες (Citigroup, Deutsch Bank, Goldman Sachs, Credit Suisse), πετρελαϊκές εταιρείες (Shell, Gazprom, Petrobas), κοινοπραξίες (Mitsubishi, Rio Tinto) κι άλλοι παίκτες-κυνηγοί του χρήματος.

Πρόκειται για ένα Ελντοράντο του... κοπανιστού και μολυσμένου αέρα και οι 160 εταιρείες της «πιάτσας» έχουν τη δική τους ομοσπονδία (ΙΕΤΑ), δηλαδή το δικό τους λόμπι, το οποίο κερδίζει συμπάθειες μεταξύ και των άλλων λόμπι, καθώς δίνει στις ρυπογόνες βιομηχανίες τρόπους για να μη χρειαστεί να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων χάρη στην αγορά «πιστοποιητικών» που επιτρέπουν την απελευθέρωση επιπλέον ποσοτήτων άνθρακα.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο στο ΕΘΝΟΣ