Αιολικά στις βουνοκορφές του Αιγαίου;

Λέμε ΟΧΙ, Ενημερώσου, Πάρε θέση

[Kάνε κλικ στη φωτογραφία για να διαβάσεις το κείμενο]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

3 Φεβ 2014

Ενημερωτική εκδήλωση για τα αιολικά πάρκα, Τήνος 07/02


Η εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε Τήνο, Άνδρο, Πάρο και Νάξο έχει ήδη εγκριθεί από το Υπουργείο Περιβάλλοντος με βάση το νόμο για την επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), για την υποτιθέμενη αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Ενενήντα πέντε (95) θηριώδεις ανεμογεννήτριες ύψους έως και 113 μέτρων η κάθε μία, συνολικής ισχύος 218,5 MW, θα τοποθετηθούν στα νησιά μας, χωρίς να έχουμε ποτέ συμφωνήσει.

Μαζί με αυτές θα εγκατασταθούν υπόγεια και υποβρύχια δίκτυα μέσης και υψηλής τάσης συνολικού μήκους 464,4 km, καθώς και επτά (7) υποσταθμοί.

Γιατί;
Ποιος ωφελείται από αυτό το “πράσινο” έργο;

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραία είναι όλα αυτά που καταγράφετε.
Όμως υπάρχει ένας βασικός λόγος προβληματισμού.
Οικολογικά λέγεται η «φέρουσα ικανότητα» ενός τόπου. Αυτή λοιπόν πρέπει να καθορίζει με βάση τα δυνατά δεδομένα, εκείνες τις παραμέτρους βιωσιμότητας, από την υδατοσυλλεκτικότητα και κατανάλωση του πόσιμου νερού και των υδάτων για τις γεωργικές καλλιέργειες, μέχρι την ηλεκτροκατανάλωση και ηλεκτροπαραγωγή.
Διότι κάθε τόπος, πρέπει να είναι άμεσα υπεύθυνος για τις ζωτικές του ανάγκες, γιατί η φορολογία των κατοίκων πρέπει να επιστρέφει ως ανταποδοτικό μέρισμα στα κοινωνικά αγαθά, γιατί δεν μπορεί η Τήνος ν’ απολαμβάνει τα προνόμια της ηλεκτροπαραγωγής και κάπου αλλού στην Ελλάδα, να τρώνε την μουτζούρα στα μούτρα τους.
Με δυό λόγια, για να έχεις ένα ισχυρό λόγο αντιδιαστολής στην εγκατάσταση των ανεμογεννητριών, πρέπει ως σύνολο κι ως άτομα να φροντίζεις να μειώνεις την εξάρτηση της χώρας από ρυπογόνες δραστηριότητες και από τις δαπανηρότατες εισαγωγές υδρογονανθράκων.
Για να μπορείς εν ολίγοις να βοηθήσεις την πολιτιστική κι αισθητική ανάδειξη του τόπου σου, πρέπει να εξοικονομήσεις πόρους από μια στείρα κατανάλωση, που ουσιαστικά οδηγεί σ’ ενεργειακά αδιέξοδα. Θα ήθελα λοιπόν και μια συζήτηση επί τούτου, μια και βλέπω ότι τελικά κάπου χάνεται αυτή η ένσταση, μέσα στην οχλοβοή των εκκωφαντικών «αρνήσεων», γιατί δεν γουστάρουμε, να πειράξουμε την υπάρχουσα πραγματικότητα.

Μιχάλης Μιχελής

αμμοδύτης είπε...

100, ή 1000, ή 100.000 αιολικά μεγαβάτ στην Τήνο ή στις Κυκλάδες, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν ούτε μια βρωμέρη λιγνιτική μονάδα των 150 μεγαβάτ. Ούτε καν μπορούν να συνυπάρξουν με λιγνιτικές μονάδες. Μπορούν να συνυπάρξουν με ακριβό αέριο, που όμως αμφισβητείται εάν το εξοικονομούν (λόγω στοχαστικότητας στις θερμές εφεδρείες). Με τα ΄πεταμένα λεφτά των αιολικών μπορούσαν να μπουν ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ μονάδες βρώμικου καυσίμου και δεν θα ήταν βρώμικο το προϊόν, και θα είχαμε ρεύμα.

Η σπατάλη δεν ευνοεί κανέναν, αλλά η επιστοφή σε ηλεκτροδότηση 1950 είναι επιστροφή σε ...άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Την κάθε μορφής υπευθυνότητα, την ξεκινάμε από την κοινωνική συνείδηση, μα προπαντός και από την τσέπη μας.
Αν λοιπόν δεν συνειδητοποιήσουν οι κοινωνίες, ότι η ενέργεια είναι ένα πολύ ακριβό αγαθό (και φυσικά όχι ανεξάντλητο), τότε θα έχουμε ένα συνετότερο ηλεκτροπαραγωγικό σύστημα, που θα κοστίζει στον καθένα, αναλόγως της καταναλωτικής του συμπεριφοράς.
Σ’ ένα σχετικά άνυδρο νησί ( ή έστω με προβληματική ικανότητα στους ταμιευτήρες του), δεν μπορεί να καταναλώνεις ασυστόλως νερό, χωρίς να έχεις υπ’ όψιν σου το πόσο δύσκολα συλλέγεται . Δεν μπορείς λοιπόν να χτίζεις συνεχώς τουριστικά καταλύματα για να τα οικονομήσεις, χωρίς να φροντίζεις να κάνεις τους λογαριασμούς σου, στο που θα βρεις το νερό που πρέπει να προσφέρεις στους πελάτες.
Τα ίδια ισχύουν και στην ενέργεια. Ωραία είναι τα λόγια για τους λιγνίτες και τα πετρέλαια, αλλά αυτά είναι υλικά, που αφ’ ενός έχουν πολλαπλά κόστη, αφ’ ετέρου είναι εξαντλήσιμα και κυρίως καθιστούν τον καταναλωτή αμέτοχο στη συνειδητοποίηση, ότι όσο εύκολο είναι να πατάς τον διακόπτη, άλλο τόσο δύσκολο είναι να πηγαίνεις ρεύμα στο σπίτι του.
Οι χώρες λοιπόν που είναι έξυπνες και κυρίως οι πολιτείες που προστατεύουν την τσέπη μας, φροντίζουν μ’ ένα σωρό έξυπνες λύσεις, να βοηθήσουν στην μείωση του κόστους και από την άλλη, να σμικρύνει η εξάρτηση της χώρας από τους υδρογονάνθρακες, γιατί τους πληρώνει πρωτίστως ο καταναλωτής και κατά δεύτερο το περιβάλλον. Συν του ότι φτιάχνεις και οικολογικό ήθος, που είναι εφ’ άμιλλο της πολιτιστικής σου παράδοσης, μια και τα δύο έχουν κοινό παρανομαστή την αξιοπρέπεια και το μέτρο του της κοσμιότητας.
Με δυό λόγια η ηλεκτροδότηση του νησιού με κάθε κόστος δεν είναι μαγκιά, στο «χειροποίητο νησί», που κάθε μάντρα (πριν από την κρίση) κινδύνεψε να μετατραπεί σε οικοδομικό τετράγωνο. Αυτό δεν λέγεται πρόοδος, αλλά αρπαχτή.
Ας πιάσουμε λοιπόν από τα μικρά και ας φτάσουμε στα μεγαλύτερα για να δούμε, το πώς εξασφαλίζεις τον φωτισμό του χωριού και της πλατείας, με συστήματα ήπιας παραγωγής, να πάμε στη συνέχεια στο ναό της Παναγίας, αντιγράφοντας το παράδειγμα του Βατικανού, που έχει εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά στις κεραμοσκεπές του, να περάσουμε στις φωτισμένες ασυστόλως (αισθητικά επιφάνειες και μνημεία) και αφού διαβούμε από μια σειρά μέτρων εξοικονόμησης και ήπιας παραγωγής, να πάμε μετά στις ανεμογεννήτριες τέρατα λέγοντας τους, ότι ευχαριστούμε πολύ, αλλά μας είστε άχρηστες! Τώρα το Αλιβέρι παράγει και η Τήνος ( και Μύκονος) πουλάνε μούρη!
Ο πλεονασμός ως στοιχείο αρχοντοχωριατισμού, φαίνεται άλλωστε από το λιμάνι της αποβίβασης και επιβίβασης. Ένα λιμάνι δεν είναι μόνο τσιμέντα, αλλά και θέσεις στους επιβάτες. Οι επιβάτες στοιβαγμένοι ως ζώα ταλαίπωρα, απολαμβάνουν ( κι εκνευρίζονται) από την κραιπάλη του χρήματος, που έφτιαξε τον εθισμό του «μαζί τα φάγαμε».
Και για να ολοκληρώσω, θα ήθελα να έβλεπα τα εναλλακτικά σχέδια μιας πολιτείας, που έχει μάθει να μαζεύει κόσμο για αναθέματα και δεν έχει νιονιό να φτιάξει την Τήνο ένα μοντέλο νησιού, που θα έχει αυτόνομη ενέργεια και άρα δεν θα εξαρτάται από την κεντρική κυβέρνηση και τις υπερβολικές φορολογίες της. Μια πολιτεία που να ξέρει να χρησιμοποιεί τα ισοδύναμα για λογαριασμό της τσέπης μας, από το μεταφορικό ισοδύναμο, μέχρι το περιβαλλοντικό ισοδύναμο.

Μ.Μ.

αμμοδύτης είπε...

ξαναείδα το σχόλιό σας κ. ΜΜ, και παραμένω στο αυστηρά ηλεκτροδοτικό (δεν μπορώ να πιάσω τα άλλα θέματα). Το ερώτημα είναι εάν θέλουμε ή δεν θέλουμε αιολικά στην Τήνο ή οπουδήποτε. Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα εάν (α) τα αιολικά υποκαθιστούν συμβατική ηλεκτροπραγωγή και (β) εάν τα αιολικά εξοικονομούν καύσιμα σε συμβατική ηλεκτροπραγωγή. Η απάντηση στο (α) είναι ΟΧΙ, με 100% τεκημρίωση από εμπειρία 40 ετών ύπαρξης και 20 ετών επιδοτήσεων. Η άπάντηση στο (β) είναι ότι όπου μετρήθηκε, δεν βρέθηκε εξοικονόμηση, ή βρέθηκε και αύξηση σε κατανάλωση καυσίμων λόγω επιβολής μεταβλητότητας ή "στοχαστικότητας" από τα αιολικά. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν λέμε 7% από αιολικά ή 15% από αιολικά (στην Γερμανία και Δανία, αντίστοιχα), ΔΕΝ λέμε 7% ή 15% εξοικονόμηση, αφού και οι δύο χώρες απορρίπτουν σε γείτονες το αιολικό τυχαίο και μεταβλητό ρεύμα τους, κάτι για το οποίο πληρώνουν τους γείτονες, και αυτός είναι ο λόγος που οι δύο αυτές χώρες έχουν το ακριβότερο ρεύμα στην ΕΕ.

Η Ελλάδα έχει 1.800 αιολικά μεβαγάτ. (Περίπου 1.200 Α/Γ). Αχρηστα κατά τον ΑΔΜΗΕ. Πληρωμένα όμως, έναντι 2,7 δις περίπου και επιδοτούμενα με περί τα 100-150 εκατ τον χρόνο από μη ανταποδοτικά τέλη.

Αν επομένως θέλετε να πάτε σε φέρουσες ικανότητες, πρέπει πρώτα να απαντήσετε ποιές είναι οι ηλεκτροδοτικές επιλογές. Για ένα νησί, έχει μόνο την διασύνδεση με συμβατική μονάδα κάπου αλλού, ή να κατασκευάσει μια συμβατική μονάδα.

Μία συμβατική μονάδα μπορεί να είναι από κάρβουνο, πετρέλαιο, ή αέριο. Για κάρβουνο, χρειάζεται βαθύ λιμάνι. Για αέριο χρειάζεται αγωγός, ή περίεργες αποθηκεύσεις. Το πετρέλαιο είναι πρακτικό αλλά ακριβό. Το να φτιάξεις μια συμβατική μονάδα στο Αλιβέρι, είναι πρακτικότερο και φτηνότερο από την Μύκονο ή την Σύρο (ή την Τήνο).

Η μη διασυνδεμένη Κύπρος ηλεκτροδοτείται 100% από πετρέλαιο. Εχει φτηνότερο ρεύμα από την Δανία ή την Γερμανία (που έχουν το ακριβόρερο ρεύμα λόγω ΑΠΕ).

Στις επιλογές λοιπόν, εάν θέλουμε ρεύμα, η απάντηση είναι προφανής. Δεν έχω πρόβλημα με το να μην έχουμε ρεύμα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Σε κάθε περίπτωση, τα αιολικά, είτε λίγα, είτε πολλά, όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, δεν ηλεκτροδοτούν. Η τυχαία και μεταβλητή ηλεκτροπαραγωγή, απλούστα, δεν είναι ηλεκτροδότηση. 1 ή 100 ή 1000 αιολικά στην Τήνο ή τις Κυκλάδες δεν προσδίδουν αυτονομία. Ούτε καν μείωση ρύπων κάπου αλλού. Δεν είναι πολιτικό το θέμα, είναι καθαρά τεχνικό.

αμμοδύτης είπε...

Δεν μειώνουν εξάρτηση σε υδρογονάνθρακες. Την αυξάνουν. Και συγκεκριμένα σε πανάκριβο αέριο (που με την Κριμαία και Ουκρανία αποκτά και άλλη διάσταση. Τα αιολικά δεν υποκαθιστούν κάρβουνο. Το αέριο υποκαθιστά το κάρβουνο. Τα αιολικά δεν εξοικονομούν αέριο, αυξάνουν την αναποτελεσματική χρήση του σε μονάδες ανοικτού κύκλου για θερμές εφεδρείες. Τόσο απλό.

Δεν μπορεί να κατασκευαστεί ούτε ένα αιολικό, ούτε 10 πόντοι καλώδιο, από ΟΛΑ τα αιολικά της Ευρώπης, έστω κι αν ήταν τσάμπα.

Γιατί μπαίνουν? Επιδοτούνται. ΜΟΝΟ για αυτό. Κάτι σαν ιδιωτικός φόρος με ασαφείς αποδέκτες.