Ένα ζωντανό μουσείο

Στο νέο μουσείο του Σαν Φρανσίσκο, η πράσινη αρχιτεκτονική είναι το κύριο έκθεμα.

Το πρώτο μουσείο με σχεδίαση εξ ολοκλήρου φιλική προς το περιβάλλον είναι γεγονός. Το Μουσείο Φυσικών Επιστημών του Σαν Φρανσίσκο ανοίγει τις πύλες του στις αρχές του ερχόμενου φθινοπώρου.

Σχεδιασμένο από το διάσημο ιταλικό αρχιτέκτονα Renzo Piano, τα έργα του οποίου περιλαμβάνουν το ξακουστό μουσείο σύγχρονης τέχνης κέντρο Pompidou στο Παρίσι, η κατασκευή των 484 εκατ. δολαρίων θα είναι πιθανότατα το μεγαλύτερο δημόσιο κτίριο που θα αποκτήσει την αξιολόγηση LEED (Leadership in Energy and Environmental Design), την υψηλότερη διάκριση στην πράσινη αρχιτεκτονική, την οποία έχουν λάβει μόλις 70 κτίρια παγκοσμίως.

Το κτίριο δίνει την εικόνα διαστημικού σταθμού. Κάτω από τις θολωτές οροφές του φιλοξενεί τις πλέον προηγμένες τεχνολογίες προκειμένου να προστατεύσει το περιβάλλον και να εξοικονομήσει ενέργεια με απλούς και φθηνούς τρόπους, αλλά ταυτόχρονα ενσωματώνει στο τροπικό φυσικό περιβάλλον του πάρκου στο οποίο βρίσκεται.

Παρατηρώντας το από ψηλά, οι θόλοι της ακαδημίας των επιστημών "Καλιφόρνια" ξεπροβάλλουν από το έδαφος σαν γιγαντιαίες μπάλες ενός πράσινου παγωτού. Αυτοί οι τεχνητοί κυματιστοί λόφοι που χτίστηκαν στα 10 στρέμματα του μουσείου, είναι καλυμμένοι με πράσινο και ενσωματώνουν το κτίριο στο παράπλευρο πάρκο Golden State. Οι επτά μικροί λόφοι που σχηματίζονται στη στέγη του μουσείου και εξυπηρετούν το φυσικό εξαερισμό και τη θέρμανση του εσωτερικού. Εξοικονομούν ενέργεια, δεδομένου ότι η στέγη μονώνει και αερίζει το μουσείο. Η διαστρωμάτωση αυτής της εντυπωσιακής πράσινης στέγης περιλαμβάνει 50.000 πλάκες κατασκευασμένες από φλούδες κοκοφοίνικα, για την αποφυγή της διάβρωσης του εδάφους στα επικλινή σημεία.

Κάτω από τη στέγη, οι επισκέπτες θα βρουν ένα μουσείο φυσικής ιστορίας, ένα πλανητάριο, ένα τροπικό δάσος με πουλιά που πετούν ελεύθερα, έναν κοραλλιογενή ύφαλο που κατοικείται από 4.000 είδη ψαριών και ένα ενυδρείο με θαλασσινό νερό που αντλείται από τον Ειρηνικό ωκεανό. Το στοιχείο με την μεγαλύτερη απήχηση ωστόσο, είναι πιθανότατα το πάντρεμα του φυσικού σχεδίου του μουσείου με τον εκπαιδευτικό ρόλο του μουσείου. "Δεν είναι για τα σκονισμένα βαλσαμωμένα ζώα," αναφέρει ο γενικός διευθυντής Greg Farrington. "Είναι για την ανθρώπινη επιβίωση και τη διαβίωση με αρμονία στον πλανήτη γη."

Σύμφωνα με τον, διευθυντή του μουσείου Γκρεγκ Φάρινγκτον, ο σχεδιασμός του αποτελεί πρότυπο eco-friendly αρχιτεκτονικής.
Υπάρχει πρόβλεψη να αξιοποιηθούν όλες οι φυσικές πηγές ενέργειας και να χρησιμοποιηθούν ανακυκλώσιμες ύλες. Πιο συγκεκριμένα, η γεωθερμική ενέργεια θα το ζεσταίνει και θα ενεργοποιεί τις γεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρισμού, τα σκουπίδια θα ανακυκλώνονται σε ποσοστό 97%,, το φυσικό φως με τα πολλαπλά ανοίγματα στους θόλους της οροφής, θα διοχετεύεται κατά 90% σε όλους τους εκθεσιακούς χώρους, ελαχιστοποιώντας τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος.

Η οροφή θα απορροφά το 98% της βροχής, που θα χρησιμοποιείται για την υδροδότηση του κτιρίου. Το ατσάλι που χρησιμοποιήθηκε ως κύριο στοιχείο δόμησης προέρχεται από ανακυκλώσιμες πηγές. Το μπετόν που χρησιμοποιήθηκε περιέχει κατά 30% στάχτη, ενώ ακόμη και ανακυκλωμένα μπλουτζίν έχουν συμβάλλει στη μόνωση του κτιρίου.

Πηγή: http://www.popsci.com/
Πηγή ελληνικού κειμένου: http://culture.ana-mpa.gr/view1.php?id=4328