Αιολικά στις βουνοκορφές του Αιγαίου;

Λέμε ΟΧΙ, Ενημερώσου, Πάρε θέση

[Kάνε κλικ στη φωτογραφία για να διαβάσεις το κείμενο]
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

16 Φεβ 2011

Κάποιες σκέψεις για τα 'απούλητα΄ της Τήνου (Ι)

Τις 600 απούλητες κατοικίες της Τήνου θα αναλάβει να προωθήσει ο ενιαίος Δήμος Τήνου στην αγορά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Σκοπός σύμφωνα με τους υπεύθυνους η αναζωογόνηση του κατασκευαστικού τομέα.... να πουληθούν οι 600 για να χτίσουμε άλλες 600!

Δεν ξέρω πόσο λογικό σας φαίνεται αυτό. Προσωπικά μου φαίνεται παραλογισμός ή εν πάσι περιπτώσει η συνέχεια ενός παραλογισμού που διήρκεσε πολλά χρόνια. Και δεν λέω να μην πουληθούν αυτά που έχουν ήδη χτιστεί. Να πουληθούν. Όμως να προβληματιστούμε και σαν κοινωνία ποια είναι τα αίτια που έχουμε τόσα απούλητα σπίτια στο νησί γιατί προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Πραγματικά αν ερευνήσουμε λίγο τα αίτια της κρίσης της οικοδομής στην Τήνο θα δούμε πως η οικονομική κρίση της Χώρας είναι μόνο ένας αλλά όχι ο σημαντικότερος λόγος για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου.

Η εύκολη σκέψη είναι σίγουρα να πούμε: η Ελλάδα περνάει κρίση άρα και ο κόσμος δεν επενδύει σε ακίνητα ειδικά στην β' κατοικία. Σωστά, όμως απ'την άλλη το καλό προϊόν δύσκολα μένει απούλητο. Και εδώ έρχεται η μεγάλη ερώτηση: αλήθεια τι επιπέδου προϊόν είναι αυτό που παρέχουμε; τι επιπέδου προϊόν είναι αυτό που έχει μείνει απούλητο;

Χοντρικά τα απούλητα σπίτια στο νησί μπορούν να χωριστούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τις εργολαβίες μαζικού χαρακτήρα (π.χ. τα κοπιαρισμένα σπιτάκια που συναντάμε σε όλες τις περιοχές πολλές φορές με πανομοιότυπο σχέδιο, το πολύ να είναι mirror) και τις πολυτελείς εργολαβίες που προσπαθούν να χτυπήσουν τιμές ως και διπλάσιες των απλών κατασκευών και ως εκ τούτου απευθύνονται σε ανθρώπους ιδιαίτερα υψηλών εισοδημάτων.

Τα σπίτια της δεύτερης κατηγορίας έχουν σίγουρα καλύτερες πιθανότητες να πουληθούν, ειδικά αν πέσουν λίγο οι τιμές τους. Η πώληση τους εξαρτάται από λεπτομέρειες που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εμπειρία του αγοραστή όπως η ποιότητα του χώρου εξωτερικά, η οπτική όχληση από κολώνες ΔΕΗ, άλλα σπίτια, η απόσταση από την παραλία, ο τρόπος πρόσβασης, η 'αυθεντικότητα κλπ.

Τα σπίτια της πρώτης κατηγορίας όμως; Σίγουρα η πτώση των τιμών πώλησης θα μπορούσε να βελτιώσει τις πιθανότητες κίνησης της αγοράς. Όμως κοιτώντας τα πολλές φορές έχω αναρωτηθεί: γιατί να έρθει κάποιος να επενδύσει τα ωραία του λεφτά που με κόπο απόκτησε σε μια τέτοια κατασκευή; Ξεκινώντας απ'την επιλογή οικοπέδου, περνώντας στην μελέτη και τη διαρρύθμιση τους, και τελειώνοντας με την ποιότητα κατασκευής, υλικών κλπ. και σε συνάρτηση με την αστρονομική τιμή στην οποία πουλιόνται μάλλον ψάχνουμε για τρελούς (ή μάλλον τυφλούς) αγοραστές.

Όταν η οικοδομική δραστηριότητα ξεκίνησε το νησί (και οι ομορφιές του) ήταν ανέγγιχτο. Σιγά σιγά το πράγμα άρχισε να 'μπουκώνει'. Περιοχές ολόκληρες ήδη μέσα σε μια δεκαετία διαγράφηκαν από τον χάρτη των περιοχών που αξίζει κανείς να επισκεφτεί, πόσο μάλλον να επενδύσει. Αγ.Σώστης/Σκυλαντάρ/Πόρτο, Αγ.Φωκάς/Χώρα/Κιόνια, Τριαντάρος/Δυοχωριά/Αρνάδος, Γιαννάκης/Καλύβια, Αγ.Ρωμανός, και πόσες άλλες... Γιατί η αλήθεια είναι οτι όταν κάποιος έρχεται να επενδύσει δεν ενδιαφέρετε να αγοράσει απλά ένα κέλυφος (αυτό ίσως ισχύει μόνο για τα αστικά κέντρα). Ενδιαφέρετε να αγοράσει κάτι όμορφο, βολικό, με απρόσκοπτη θέα, καλή κατασκευή (μιας και θα είναι κλειστό 11 μήνες το χρόνο) κλπ, κλπ.

Απ'την άλλη πλευρά εμείς εδώ στην Τήνο κάποια στιγμή ξεφύγαμε τελείως από αυτήν την λογική. Ο κάθε μάστορης έπαιρνε το χειρότερο χωράφι που κληρονόμησε από την οικογένεια του και αποφάσιζε να αναζητήσει και αυτός την τύχη του στο el Dorado των εύκολων χρημάτων που προσέφεραν μέχρι πριν λίγα χρόνια οι εργολαβίες. Και πραγματικά το σύστημα αυτό λειτούργησε για λίγο. Πολλοί γλυκάθηκαν, άλλοι ζήλεψαν και είπαν: γιατί όχι κι εγώ; Έτσι όλοι, μηχανικοί, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ελαιοχρωματιστές, μαρμαρογλύπτες όλοι έγιναν εργολάβοι.

Όμως η αγορά δεν το σήκωσε. Οι τιμές ακριβές και ακατέβατες για την προσφερόμενη ποιότητα, η θέα όλο και πιο αλλοιωμένη, το τοπίο εγκαταλελειμμένο, ο κοινωνικός ιστός διερρηγμένος, τα νερά όλο και λιγότερα, η οπτική όχληση από τα δίκτυα όλο και περισσότερα, τα καράβια όλο και πιο ακριβά, ο αέρας όλο να δυναμώνει τον Αύγουστο, κ.ο.κ.

Και εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: Σύμφωνα με τη γενική τάξη πραγμάτων σε μια περιορισμένη (γεωγραφικά) κοινωνία όπως η κοινωνία της Τήνου, τί ποσοστό του πληθυσμού σηκώνει το σύστημα να ασχολείται με την οικοδομή; Και για πόσο διάστημα; Είναι δυνατόν το 60%+ του πληθυσμού να ζει από την οικοδομή σε ένα πεπερασμένο τόπο και να αναμένουμε αυτό να είναι ένα αειφόρο σύστημα που θα λειτουργεί σε βάθος χρόνου; Και αυτό χωρίς να επηρεάζει το άλλο 30%+ του πληθυσμού που πουλάει τουρισμό, δηλαδή ποιότητα και ομορφιά τοπίου;

Μάλλον όχι. Ο τόπος σηκώνει ένα συγκεκριμένο ποσοστό νέων κατασκευών. Από εκεί και πέρα μήπως είναι σαν βάζουμε τα κεφάλια μας στη λαιμητόμο;

(συνεχίζεται...)

Ιωάννα Παπασταθοπούλου
αρχιτέκτων- διαχειρίστρια αρχαιολογικής κληρονομιάς

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

….κλειστό 11 μήνες το χρόνο….
Πόσο «ηθικό» και αειφόρο μπορεί να είναι αυτό.
Από τη μια μεριά η διεφθαρμένη και υστερική κοινωνία από «μέσα» που έρχεται να ξεσπάσει την χωροταξική της (και κοινωνική της) καταπίεση αυτό τον μήνα στο «παρθένο» Κυκλαδονήσι: θέλει να το βρίσκει έτοιμο «φτηνό και καθαρό».
Από την άλλη η ντόπια μικρή κοινωνία έμαθε γρήγορα να βγάζει γρήγορα «αναπτυξιακά» λεφτά από αυτό. Το νησί με το ΑΠΟ ΑΙΩΝΕΣ πανταχού παρόν απόλυτα αρμονικό και αειφόρο ανθρωπογενές ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ βάλθηκε να το ξεκάνει, παραγνωρίζοντας ότι αυτό ακριβώς το τοπίο είναι που τους τραβάει εδώ. Και όχι μόνο αυτό. Έμαθε ή μαθαίνει να χορεύει αυτό το ρυθμό: η κοινωνία ζει το καλοκαίρι, το χειμώνα πέφτει σαν τις αρκούδες σε χειμερία νάρκη. Η αρρώστια των μονόπλευρα προσανατολισμένων στον τουρισμό κοινωνιών χτυπάει: ο χαμός το καλοκαίρι η κατάθλιψη τον χειμώνα. Βρήκατε «το μήνα που θρέφει τους 11» που λέει κι η μάνα μου, αλλά τι χάσατε…..
Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ (και όλα τα περί αυτόν) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΝΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Γιακορ είπε...

Έχετε χίλια δίκια για τούτα τα ερημόσπιτα που αλλοιώνουν το οικοσύστημα της Τήνου.

Ανώνυμος είπε...

Κατά την γνώμη μου, υπάρχει άλλη μια κατηγορία κατοικιών που και αυτή μπορεί να τονώσει την οικοδομική δραστηριότητα και δεν είναι άλλη από τις παλαιές πέτρινες παραδοσιακές κατοικίες που αναζητούν νέο ιδιοκτήτη. Η αποκατάστασή τους σίγουρα δεν προσβάλει το τοπίο, δεν καταλαμβάνουν νέο χώρο, αναζωογονούν τους παραδοσιακούς οικισμούς κάνοντας τους ακόμη πιο όμορφους και ελκυστικούς στον επισκέπτη. Ακόμη, πιστεύω ότι το ενδιαφέρον του Δήμου (όπως αναφέρετε εσείς) για την προώθηση της πώλησης των νεόδμητων κατοικιών, ενδεχομένως να πηγάζει κ α ι από το γεγονός ότι κάποιοι από τα μέλη δημοτικών συμβουλίων και η παρέα τους είναι οι ίδιοι εργολάβοι. Εγώ πάντως αγόρασα ερειπωμένη παραδοσιακή κατοικία εντός οικισμού και δεν έχω καταγωγή από την Τήνο αλλά την αγαπώ πολύ.

Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Ικαρίας είπε...

Δηλαδή αν κατάλαβα καλά ο Δήμος θα κάνει τον μεσίτη; Θα εισπράξει και το ποσοστό; Οι επαγγελματίες μεσίτες τι λένε; Πολύ περίεργη κατάσταση...

Ανώνυμος είπε...

Είναι απλό το φαινόμενο . Το λένε εν ολίγοις και οι 4 παραπανω γράφοντες.
Το λέω και γω εν κατακλείδι και ας με συγχωρήσει η Ιωαννα
ΤΑ ΑΓΚΙΑ ΓΙΝΗΚΑΝ ΘΥΜΙΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΛΙΒΑΝΙΑ
Αναπτυξιακά πάντα

Ανώνυμος είπε...

Έχουν τελειώσει δημοτικό αυτοί που τα σκέφτονται αυτά? Μάλλον όχι. Και σίγουρα δεν ξέρουν να διαβάζουνεφημερίδες. Βρε άσχετοι, η Πειραιώς πάει για φούντο, η Αγροτική είναι υποβρύχια, οι τράπεζες δεν δανείζουν ούτε για σίγουρα, οι αποταμιεύσεις είναι στο ΜΗΔΕΝ, ο κόσμος στο δρόμο, τα καράβια είναι άδεια!

Κάποιο λαμόγιο από το ΥΠΑΝ θα τους βρήκε κανένα κονδύλι και χάρηκαν.

Leopold Dustal είπε...

Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Στρατάρχης Ανρί Φιλίπ Πετέν εμφανίστηκε μπροστά από το στρατοδικείο ώστε να εξηγήσει γιατί υπέγραψε, κάποια στιγμή, συνθήκη μη επίθεσης εναντίων των Γερμανών εισβολέων. Η υπερασπιστική γραμμή του ήταν ότι στην συγκεκριμένη μάχη θα υπήρχε τέτοιο αιματοκύλισμα και θα χάνονταν χωρίς λόγο πολλοί Γάλλοι στρατιώτες. Η απάντηση του Δικαστή ήταν: «Στρατάρχα μου φαίνεται ότι αγαπάτε τους Γάλλους περισσότερο από τη Γαλλία»...

Και εδώ είναι το ζήτημα: Τα δύο υπέροχα κείμενα σκέψεων για τα «απούλητα» της Τήνου –και στα οποία συμφωνούμε– δείχνουν ότι οι Αρχές αγαπάνε πιο πολύ τους Τηνιακούς (ψήφοι;) από την ίδια την Τήνο!

Συνέχισε δυνατά!